افزودنی های شیمیایی را باتوجه به وزن و حجم اندکی که در طرح اختلاط بتن به خود اختصاص می دهد می توان گران ترین بخش بتن قلمداد کرد بنابراین استفاده از آنها باعث افزایش هزینه واحد ساخت بتن می گردد از سوی دیگر استفاده افزودنی ها دارای مزیتهایی است که می تواند باعث صرفه جویی های در هزینه ساخت یا تعمیر و نگهداری بشود. بنابراین لازم است یش استفاده از مواد افزودنی بتن تحلیل هزینه فایده صورت گرفته و نوع مواد افزودنی بتن ونسبتهای انها به نحوه انتخاب شود که کاربرد ان با توجیه اقتصادی همراه باشد.
در خصوص متداول ترین افزودنی های بتن یعنی روان کننده ها و فوق روان کننده ها انجام این تحلیل اقتصادی با پیچیدگی خاصی همراه نیست در حالی که در برخی موارد برای تحلیل اقتصادی کاربرد مواد افزودنی باید هزینه های جانبی و هزینه های تعمیر ونگهداری دراز مدت را در نظر گرفت. به عنوان مثال ازتحلیل اقتصادی افزودنی بتن در اجرای یک سد بتنی، استفاده از روان کننده ها می تواند با کارایی و مقاومت ثابت و مورد نظر مصرف سیمان را کاهش دهد. کاهش سیمان با کاهش حرارت هیدراتاسیون همراه است که به کاهش سیستم پس سرمایش و پیش سرمایش می انجامد.
علاوه بر آن بتن حاوی روان کننده حتی با اسلامپ یکسان تراکم پذیری بهتری خواهد داشت و استهلاک لرزاننده کمتر خواهد بود . همه موارد فوق با صرفه اقتصادی همراه است . در یک مثال دیگر کاربرد فوق روان کننده ها بتن های مورد مصرف در سواحل جنوبی خلیج فارس اجازه ساخت و اجرای بتن هایی با نسبت آب به سیمان کم و با دوام کافی در محیط های خورنده را خواهد داد. افزایش طول عمر مفید این سازه ها هزینه های ترمیم بعدی را کاهش خواهد داد افزایش طول عمر مفید این سازه ها هزینه های ترمیم بعدی را کاهش خواهد داد و توجیه اقتصادی هموارتر خواهد کرد.
بنابر تجربه نگارندگان حتی در صنعت بتن اماده مورد کاربرد در ساخت و سازه های شهری که مقاومت و دوام ویژه ای مورد نیاز نیست می توان کاربرد روان کننده را تجویز نمود در مواردی که کاربرد ماسه زبر و مصالح با دانه بندی نامناسب اجتناب ناپذیر است بتن روان تر می شود و پمپ پذیری را به نحو محسوس بهبود می بخشد.
درباره این سایت